Ik had er geen zin in maar kon het toch niet laten om de aflevering van Pauw terug te kijken waar een kopstuk van de NVU – een extreemrechtse splintergroep – aan tafel zat om te ‘discussiëren’ over het zenden van militanten naar inspraakavonden voor mensen bij wie (misschien) een AZC in de buurt gevestigd wordt.

Woensdag heb ik een informatieavond bijgewoond over de plannen van de gemeente Tilburg om de binnenstad te verbouwen. De gemeente wil een tweede ‘winkelrondje’, gaan creëren en stuit op verzet van bomenliefhebbers, architectuurliefhebbers en mensen die het gewoon een stom idee vinden.

Ooit had ik een abonnement op een sportschool. Niet dat ik er gebruik van maakte, maar ik had er wel een. Het leek zo ideaal: wat lichaamsbeweging, goed voor het lichaam en voor de geest. Bovendien hoefde je er niks voor te kunnen. Ik had mijn hele leven tegen een bal aan getrapt maar besloot op mijn vijftiende dat het met voetbal nooit wat ging worden, ik had weinig aanleg voor welke sport dan ook. In de sportschool zou mijn gebrekkige motoriek geen probleem zijn.

Op een warme zomeravond ergens halverwege december, bevond ik me in een appartement aan de Rua Augusta, een uitgaansstraat in het centrum van de Braziliaanse Metropool Sao Paulo. Ik logeerde daar bij een vrouw die ik via een vriendin had leren kennen. Raisa, zoals ze heette, had net als zoveel Zuid-Amerikanen, een samengeperst blok wiet in haar koelkast liggen. Zij en haar vriendinnen dronken mijn bier en ik rookte hun wiet. Ik leerde dat een relatie soms niet meer nodig heeft om succesvol te zijn.

Het zal vijf jaar geleden zijn dat ik met een vriend voor de eerste en (voorlopig) de laatste keer een pand kraakte. Een kantoorpand aan de spoorlaan in Tilburg. Het waren tien dagen waarin we door het gebouw dansten, genietend van de ruimte. Bier drinkend, wiet rokend en muziek makend. Tot we onszelf buiten sloten omdat de eigenaar de sloten had verwisseld terwijl wij lagen te slapen. Voor ons eindigde het verhaal met lichte mishandeling door een stel uitsmijters, twee (licht traumatiserende) dagen cel wegens vandalisme, een boete van 90 euro en een persbericht in het Brabants Dagblad waarin in stond dat wij de uitsmijters geslagen hadden, in plaats van andersom.